مواد آتشبارى وناريه
الف- مقررات عمومى
ماده 97- آتشبار بايد دوره آموزشى لازم را گذرانده و صلاحيت وى توسط سازمانهاى مربوطه تأييد شود
ماده 98- هر آتشبـار بايد دفتر مخصوصى جهت ثبت مقدار ناريه دريافتى و مصرفى داشته باشد . پس از اتمام هر دفتر , آتشبار بايد آنرا به انبار تحويل داده ودر انبار حداقل تا شش ماه نگهدارى شود
ماده 99- به کار بردن باروت در معادن زيرزمينى ممنوع است
ماده 100- قرار دادن ماده منفجره در مجاورت برف , يخ و آتش ممنوع است .
ماده 101- به کار بردن مواد ناريه فاسد يا يخ زده ممنوع است
ماده 102- به کار بردن فتيله اى که حتى يک بار رطوبت به آن نفوذ کرده و يا تحت تأثير حرارت و برودت قرار گرفته و يا به نحو ديگرى مشخصات فنى خود را از دست داده باشد ممنوع است
ماده 103- پيـدا شدن يا مفقود شدن مواد ناريه و دستگاه آتش کن در داخل يا خارج معدن بايد فوراً به مسئول مربوطه (استاد کار و مسئول ايمنى) گزارش شود
ماده 104- آتشبـارى فقط با خرجگذارى در چال مجاز بوده و استفاده از مواد منفجره در خارج از چال با کسب مجوز از مسئول معدن و مسئول ايمنى ميسر مى باشد
ماده 105- بـه منظور اطلاع از سالم بودن فتيله و همچنين سرعت اشتعال آن قبل از استفاده از هر صندوق بايد از آن نمونه بردارى و آزمايش شود
ماده 106- امحاء مواد ناريه فاسد مى بايست منحصراً توسط مسئولين ذيربط و با رعايت اصول ايمنى مربوط به مخاطرات و آلودگى ناشى از عمليات امحاء انجام شود
ماده 107- با توجه به نقش اصلى آب در خاموش کردن آتش لازم است در جايى که مواد منفجره غير امولسيونى قرار دارد جريان آب کافى وجود داشته باشد
ماده 108- به منظور پيشگيرى از سفت و خشک شدن مواد منفجره امولسيونى (مواد منفجره مايع) بايد تا تاريخ مشخصى پس از ساخت مصرف شود بطورى که اين مواد نبايد بيش از 6 هفته پس از ساخته شدن در انبار نگهدارى شود
ماده 109- انبار مواد ناريه بايد طبق ضوابط و مقررات اعلام شده از طرف سازمان ذيربط و همچنين با توجه به مفاد آئين نامه مواد خطرناک و قابل اشتعال مصوب شورايعالى حفاظت فنى ساخته شود
ماده 110- جايـگاه موقـت مواد ناريه محلى است که در آن حداکثر مصرف يک روز نگهدارى مى شود . جايگاه موقت فتيله و چاشنى بايد مجزا از جايگاه موقت ساير مواد ناريه بوده و فاصله بين آنها کمتر از 15 متر نباشد .اين جايگاه نبايد در جاهاى سرد و مرطوب , پر رفت و آمد و در معرض بروز آتش سوزى و انفجار باشد . در و قفل و بست اين جايگاهها بايد کاملاً محکم بوده و بر روى درب ورودى تابلوى اخبارى با عبارت (( مواد ناريه )) با خط خوانا نصب گردد
ماده 111- آن مقـدار از مـواد نـاريه پيش بيـنى شده بـراى مصرف روزانه که بمصرف نرسيده است يا مواد منفجره اى که به علت عدم نقص در عمليات انفجارى باقى مانده است بايد فقط در جايگاه موقت نگهدارى شود
ماده 112- آتشبار نبايد با همراه داشتن مواد منفجره به جايگاه موقت چاشنى و همچنين با همراه داشتن چاشنى به جايگاه موقت مواد منفجره وارد شود
ماده 113- داخل انبار مواد ناريه وهمچنين محوطه اطراف آن تا فاصله 50 مترى بايد از وجود کليه مواد سريع الاحتراق مانند مواد نفتى , تکه هاى پارچه کاغذ , خار , بته و غيره پاکيزه نگهدارى شود
ماده 114- مقدار مواد ناريه وارده و صادره انبار بايد با ذکر دقيق زمان در دفتر مخصوص ثبت گردد
ماده 115- در انبارها بايد نکات زير رعايت شود:
ماده 138- آتشبارى در معدن بايد بوسيله آتشبارى که از طرف مسئول معدن به اين سمت گمارده شده است انجام گيرد
ماده 139- هر آتشبار مى تواند يک نفر کمک داشته باشد و ليکن مسئوليت انجام عمليات ازهر حيث بر عهده آتشبار است
تبصره: استفاده از يک نفر کمک آتشبار در معادن ذغال و زيرزمينى لازامى است
ماده 140- عمليـات آتشـبارى بايد پس از اتمام عمليات حفارى و تخليه جبهه کار از کليه تجهيزات و مواد قابل اشتعال و دور کردن افراد غير مجاز از محل انجام شود
ماده 141- حمل مواد ناريه به محلى که کارگران هنوز مشغول چالزنى هستند ممنوع است
ماده 142- وسايلى که ممکن است در اثر آتشبارى آسيبى به آنها برسد بايد به نحو مناسبى حفاظت شوند
ماده 143- آتشبار نبايد غير از وسايلى که مسئول معدن اجازه استفاده از آن را داده است از وسايل ديگرى براى انجام عمليات استفاده نمايد
ماده 144- آتشبارى بايد طبق طرح مصوب مورد تأييد مسئول معدن شامل نقشه قرارگيرى چالها در جبهه کار , نوع مواد منفجره و چاشنى , عمق , شيب و مقدار مواد منفجره و طريقه خرجگذارى هر چال , شماره تأخير چاشنيها يا ترتيب انفجار چالها , طيقه بيست مدار در چاشنيهاى الکتريکى و ساير مشخصات مورد نياز براى آتشبارى و با نظارت مسئول ايمنى انجام گيرد
ماده 145- چاشنى گذارى فشنگها بايد فقط در محل آتشبارى بلافاصله قبل از خرجگذارى صورت گيرد
ماده 146- در نزديکى جبهه کار بايد محل مطمئنى که در معرض ريزش سنگ نباشد براى چاشنى گذارى انتخاب شود
ماده 147- آتشبـار مجاز است فقط تعداد چالى را که مى تواند در يک مرحله منفجر نمايد و يا ماشين آتش کن توانائى انفجار آن رادارد خرجگذارى نمايد
ماده 148- قبل از خرجگذارى و تا لحظه انفجار تا 30 مترى محل آتشبارى نبايد هواى فشرده آزادانه جريان داشته باشد
ماده 149- چنانچه دو جبهه کار به فاصله کمتر از 10 متر از يکديگر قرار گرفته باشند آتشبارى هم زمان آن دو جبهه ممنوع است
ماده 181- استفاده از فتيله معمولى و فتيله انفجارى در معادنى که در آنها گاز ذغال يا گرد ذغال سنگ وجود دارد ممنوع است و آتشبارى فقط بايد با چاشنى ايمن صورت گيرد . همچنين در اين معادن استفاده از چاشنى تأخيرى معمولى در کارگاههاى استخراج ممنوع است
ماده 182- در معـادن داراى گاز ذغـال يا گرد ذغال سنگ منحصراً بايد از دستگاههاى آتش کن مخصوص اين معادن استفاده شود
ماده 183- در موارد زير آتش کردن چال ممنوع است:
ماده 101- به کار بردن مواد ناريه فاسد يا يخ زده ممنوع است
ماده 102- به کار بردن فتيله اى که حتى يک بار رطوبت به آن نفوذ کرده و يا تحت تأثير حرارت و برودت قرار گرفته و يا به نحو ديگرى مشخصات فنى خود را از دست داده باشد ممنوع است
ماده 103- پيـدا شدن يا مفقود شدن مواد ناريه و دستگاه آتش کن در داخل يا خارج معدن بايد فوراً به مسئول مربوطه (استاد کار و مسئول ايمنى) گزارش شود
ماده 104- آتشبـارى فقط با خرجگذارى در چال مجاز بوده و استفاده از مواد منفجره در خارج از چال با کسب مجوز از مسئول معدن و مسئول ايمنى ميسر مى باشد
ماده 105- بـه منظور اطلاع از سالم بودن فتيله و همچنين سرعت اشتعال آن قبل از استفاده از هر صندوق بايد از آن نمونه بردارى و آزمايش شود
ماده 106- امحاء مواد ناريه فاسد مى بايست منحصراً توسط مسئولين ذيربط و با رعايت اصول ايمنى مربوط به مخاطرات و آلودگى ناشى از عمليات امحاء انجام شود
ماده 107- با توجه به نقش اصلى آب در خاموش کردن آتش لازم است در جايى که مواد منفجره غير امولسيونى قرار دارد جريان آب کافى وجود داشته باشد
ماده 108- به منظور پيشگيرى از سفت و خشک شدن مواد منفجره امولسيونى (مواد منفجره مايع) بايد تا تاريخ مشخصى پس از ساخت مصرف شود بطورى که اين مواد نبايد بيش از 6 هفته پس از ساخته شدن در انبار نگهدارى شود
ب- انبارهاى مواد ناريه
ماده 109- انبار مواد ناريه بايد طبق ضوابط و مقررات اعلام شده از طرف سازمان ذيربط و همچنين با توجه به مفاد آئين نامه مواد خطرناک و قابل اشتعال مصوب شورايعالى حفاظت فنى ساخته شود
ماده 110- جايـگاه موقـت مواد ناريه محلى است که در آن حداکثر مصرف يک روز نگهدارى مى شود . جايگاه موقت فتيله و چاشنى بايد مجزا از جايگاه موقت ساير مواد ناريه بوده و فاصله بين آنها کمتر از 15 متر نباشد .اين جايگاه نبايد در جاهاى سرد و مرطوب , پر رفت و آمد و در معرض بروز آتش سوزى و انفجار باشد . در و قفل و بست اين جايگاهها بايد کاملاً محکم بوده و بر روى درب ورودى تابلوى اخبارى با عبارت (( مواد ناريه )) با خط خوانا نصب گردد
ماده 111- آن مقـدار از مـواد نـاريه پيش بيـنى شده بـراى مصرف روزانه که بمصرف نرسيده است يا مواد منفجره اى که به علت عدم نقص در عمليات انفجارى باقى مانده است بايد فقط در جايگاه موقت نگهدارى شود
ماده 112- آتشبار نبايد با همراه داشتن مواد منفجره به جايگاه موقت چاشنى و همچنين با همراه داشتن چاشنى به جايگاه موقت مواد منفجره وارد شود
ماده 113- داخل انبار مواد ناريه وهمچنين محوطه اطراف آن تا فاصله 50 مترى بايد از وجود کليه مواد سريع الاحتراق مانند مواد نفتى , تکه هاى پارچه کاغذ , خار , بته و غيره پاکيزه نگهدارى شود
ماده 114- مقدار مواد ناريه وارده و صادره انبار بايد با ذکر دقيق زمان در دفتر مخصوص ثبت گردد
ماده 115- در انبارها بايد نکات زير رعايت شود:
الف- صندوق حاوى مواد ناريه طورى قرار داده شود که فشنگها بصورت قائم قرار نگيرد .
ب- صندوق مواد ناريه و چاشنى در داخل انبار باز نشود
ت- صندوق مواد ناريه و چاشنى بايد به آرامى جابجا گردد و از پرتاب کردن و يا لغزاندن آن خوددارى شود
ث- با کفش ميخ دار نبايد وارد انبار مواد ناريه و چاشنى شد
ج- صندوقهاى محتوى مواد ناريه و چاشنى بايد به طورى روى هم چيده شوند که ارتفاع آنها از 2 متر يا 5 صندوق در هر رديف بيشتر نبوده و بين هر دو رديف فضاى کافى براى تهويه مناسب وجود داشته باشد . ضمناً فاصله رديف صندوقهاى مجاور ديوارهاى انبار با ديوار بايد حداقل 30 سانتيمتر باشد . صندوقهاى زيرين بايد روى الوارهاى مناسب چيده شود
ح- انبار بايد به استناد آئين نامه پيشگيرى و مبارزه با آتش سوزى در کارگاهها به وسايل پيشگيرى درآتش سوزى مجهز گردد
ب- صندوق مواد ناريه و چاشنى در داخل انبار باز نشود
ت- صندوق مواد ناريه و چاشنى بايد به آرامى جابجا گردد و از پرتاب کردن و يا لغزاندن آن خوددارى شود
ث- با کفش ميخ دار نبايد وارد انبار مواد ناريه و چاشنى شد
ج- صندوقهاى محتوى مواد ناريه و چاشنى بايد به طورى روى هم چيده شوند که ارتفاع آنها از 2 متر يا 5 صندوق در هر رديف بيشتر نبوده و بين هر دو رديف فضاى کافى براى تهويه مناسب وجود داشته باشد . ضمناً فاصله رديف صندوقهاى مجاور ديوارهاى انبار با ديوار بايد حداقل 30 سانتيمتر باشد . صندوقهاى زيرين بايد روى الوارهاى مناسب چيده شود
ح- انبار بايد به استناد آئين نامه پيشگيرى و مبارزه با آتش سوزى در کارگاهها به وسايل پيشگيرى درآتش سوزى مجهز گردد
ماده 116- به منظور پيشگـيرى و بروز و گستـرش آتش ساختمان انبار بايد به وسايل و تجهيزات اعلام و اطفاء حريق خودکار مجهز باشد
ماده 117- درب انبار مواد ناريه بايد بطرف بيرون باز شود
ماده 118- نشت کارتنهاى ديناميت بايد با آب داغ تميز شود
ماده 119- راهروهاى انبار مواد ناريه بايد با علائم اخبارى شبرنگ مشخص شود
ماده 120- به استنـاد آئين نامه حفاظت و بهداشت عمومى در کارگاهها بردن کبريت , فندک و هر وسيله اى که بتواند توليد جرقه و شعله نمايد به انبار ممنوع است
ماده 121- در انبـارهاى مواد ناريه فقط بايد از چراغ ايمنى براى روشنائى استفاده گردد و از بکار بردن هر نوع چراغ ديگر و سيم کشى برق خوددارى شود
ماده 122- نصب گرماسنج که حداکثر و حداقل درجه حرارت را در داخل انبار نشان دهد براى کترل درجه حرارت ضرورى مى باشد
ماده 123- درجه حرارت انبار نبايد از 30 درجه سانتيگراد بالاتر و از 10 درجه سانتيگراد کمتر باشد
ماده 124- انبـاردار مواد ناريه بايد داراى صلاحيت کافى بوده و صلاحيت وى به تأييد رسيده باشد و دوره آموزشى لازم را در مرکز ذيربط گذرانده باشد
ماده 125- ورود اشخاص غير مجاز به انبار اکيداً ممنوع است
ماده 126- آتشبار بايد مواد منفجره و چاشنى پيش بينى شده مصرف روزانه را با تسليم رسيد فقط در مقابل در انبار دريافت نمايد . ورود وى و ساير افراد به استثناء متصدى انبار به انبارهاى مواد ناريه ممنوع است
ماده 127- بـازکردن صندوق محتوى مواد ناريه بايد حداقل در فاصله 50 مترى از انبار و با وسايل مخصوص انجام شود
ماده 128- قبل از انجام هرگونه عمليات تعميراتى در انبار مواد ناريه بايد کليه مواد موجود را به محل امنى منتقل و پس از بازرسى و تميز نمودن انبار شروع به تعمير نمود
ماده 117- درب انبار مواد ناريه بايد بطرف بيرون باز شود
ماده 118- نشت کارتنهاى ديناميت بايد با آب داغ تميز شود
ماده 119- راهروهاى انبار مواد ناريه بايد با علائم اخبارى شبرنگ مشخص شود
ماده 120- به استنـاد آئين نامه حفاظت و بهداشت عمومى در کارگاهها بردن کبريت , فندک و هر وسيله اى که بتواند توليد جرقه و شعله نمايد به انبار ممنوع است
ماده 121- در انبـارهاى مواد ناريه فقط بايد از چراغ ايمنى براى روشنائى استفاده گردد و از بکار بردن هر نوع چراغ ديگر و سيم کشى برق خوددارى شود
ماده 122- نصب گرماسنج که حداکثر و حداقل درجه حرارت را در داخل انبار نشان دهد براى کترل درجه حرارت ضرورى مى باشد
ماده 123- درجه حرارت انبار نبايد از 30 درجه سانتيگراد بالاتر و از 10 درجه سانتيگراد کمتر باشد
ماده 124- انبـاردار مواد ناريه بايد داراى صلاحيت کافى بوده و صلاحيت وى به تأييد رسيده باشد و دوره آموزشى لازم را در مرکز ذيربط گذرانده باشد
ماده 125- ورود اشخاص غير مجاز به انبار اکيداً ممنوع است
ماده 126- آتشبار بايد مواد منفجره و چاشنى پيش بينى شده مصرف روزانه را با تسليم رسيد فقط در مقابل در انبار دريافت نمايد . ورود وى و ساير افراد به استثناء متصدى انبار به انبارهاى مواد ناريه ممنوع است
ماده 127- بـازکردن صندوق محتوى مواد ناريه بايد حداقل در فاصله 50 مترى از انبار و با وسايل مخصوص انجام شود
ماده 128- قبل از انجام هرگونه عمليات تعميراتى در انبار مواد ناريه بايد کليه مواد موجود را به محل امنى منتقل و پس از بازرسى و تميز نمودن انبار شروع به تعمير نمود
پ- حمل و نقل مواد ناريه
ماده 129- حمل و نقل مواد ناريه به معدن بايد طبق آئين نامه ارائه شده از سوى سازمان ذيربط انجام شود
ماده 130- جابجا کردن مواد ناريه در داخل معدن و حمل آن از انبار به محل کار و نظير آن بايد تحت نظارت و با مسئوليت آتشبار انجام گيرد
ماده 131- حمـل مواد منفجره به مقدار مورد احتياج بايد در کيسه برزنتى يا جعبه مخصوصى که بدين منظور ساخته شده صورت گيرد . کيسه ها يا جعبه ها بايد داراى قفل و بست بوده و کليد آن بايد در اختيار آتشبار باشد . حداکثر ظرفيت هر کيسه
ماده 130- جابجا کردن مواد ناريه در داخل معدن و حمل آن از انبار به محل کار و نظير آن بايد تحت نظارت و با مسئوليت آتشبار انجام گيرد
ماده 131- حمـل مواد منفجره به مقدار مورد احتياج بايد در کيسه برزنتى يا جعبه مخصوصى که بدين منظور ساخته شده صورت گيرد . کيسه ها يا جعبه ها بايد داراى قفل و بست بوده و کليد آن بايد در اختيار آتشبار باشد . حداکثر ظرفيت هر کيسه
15 کيلوگرم و حداکثر ظرفيت هر صندوق 25 کيلوگرم است .حمل بيش از يک کيسه يا يک صندوق به وسيله يک نفر ممنوع است
ماده 132- مواد منفجره پودرى يا مايع بايد توسط وسايل نقليه مخصوص حمل شود
ماده 133- قـراردادن چاشنى همراه با ماده منفجره اصلى در يک کيسه يا يک صندوق يا يک وسيله نقليه ممنوع است
ماده 134- . قراردادن لوازم و اشياء متفرقه درون کيسه برزنتى يا جعبه محتوى مواد ناريه ممنوع است
ماده 135- در صورت حمل مواد ناريه به وسيله لوکوموتيو در داخل معدن , قطار مربوطه بايد داراى واگن مخصوص بوده و روى آن علائم خطر نصب شود
الف- حمل چاشنى بوسيله واگن مواد منفجره ممنوع است
ب- به غير از راننده و آتشبار و کمک او استفاده ساير افراد از قطار حمل مواد ناريه ممنوع است
ت- قطار حامل مواد ناريه بايد حداقل 5 دقيقه با قطار هاى نفر بر فاصله زمانى داشته باشد
ماده 136- هنگام حمل مواد ناريه با وسايل حمل و نقل در چاههاى معدنى , بايد کليه مقررات مربوط به حمل افراد در چاه رعايت شود و نبايد اشخاص ديگرى غير از آتشبار و کمک او از وسايل حمل و نقل مواد ناريه استفاده نمايند . حمل مواد ناريه و چاشنى تواماً ممنوع است . متصدى بالابر چاه بايد قبلاً مأموران پذيرگاهى را که محموله در آنجا تخليه مى شود مطلع نمايد
ماده 137- در زمان رعد و برق و در خلال آن حمل و نقل مواد ناريه ممنوع است
ماده 132- مواد منفجره پودرى يا مايع بايد توسط وسايل نقليه مخصوص حمل شود
ماده 133- قـراردادن چاشنى همراه با ماده منفجره اصلى در يک کيسه يا يک صندوق يا يک وسيله نقليه ممنوع است
ماده 134- . قراردادن لوازم و اشياء متفرقه درون کيسه برزنتى يا جعبه محتوى مواد ناريه ممنوع است
ماده 135- در صورت حمل مواد ناريه به وسيله لوکوموتيو در داخل معدن , قطار مربوطه بايد داراى واگن مخصوص بوده و روى آن علائم خطر نصب شود
الف- حمل چاشنى بوسيله واگن مواد منفجره ممنوع است
ب- به غير از راننده و آتشبار و کمک او استفاده ساير افراد از قطار حمل مواد ناريه ممنوع است
ت- قطار حامل مواد ناريه بايد حداقل 5 دقيقه با قطار هاى نفر بر فاصله زمانى داشته باشد
ماده 136- هنگام حمل مواد ناريه با وسايل حمل و نقل در چاههاى معدنى , بايد کليه مقررات مربوط به حمل افراد در چاه رعايت شود و نبايد اشخاص ديگرى غير از آتشبار و کمک او از وسايل حمل و نقل مواد ناريه استفاده نمايند . حمل مواد ناريه و چاشنى تواماً ممنوع است . متصدى بالابر چاه بايد قبلاً مأموران پذيرگاهى را که محموله در آنجا تخليه مى شود مطلع نمايد
ماده 137- در زمان رعد و برق و در خلال آن حمل و نقل مواد ناريه ممنوع است
ت-آتشبارى
ماده 138- آتشبارى در معدن بايد بوسيله آتشبارى که از طرف مسئول معدن به اين سمت گمارده شده است انجام گيرد
ماده 139- هر آتشبار مى تواند يک نفر کمک داشته باشد و ليکن مسئوليت انجام عمليات ازهر حيث بر عهده آتشبار است
تبصره: استفاده از يک نفر کمک آتشبار در معادن ذغال و زيرزمينى لازامى است
ماده 140- عمليـات آتشـبارى بايد پس از اتمام عمليات حفارى و تخليه جبهه کار از کليه تجهيزات و مواد قابل اشتعال و دور کردن افراد غير مجاز از محل انجام شود
ماده 141- حمل مواد ناريه به محلى که کارگران هنوز مشغول چالزنى هستند ممنوع است
ماده 142- وسايلى که ممکن است در اثر آتشبارى آسيبى به آنها برسد بايد به نحو مناسبى حفاظت شوند
ماده 143- آتشبار نبايد غير از وسايلى که مسئول معدن اجازه استفاده از آن را داده است از وسايل ديگرى براى انجام عمليات استفاده نمايد
ماده 144- آتشبارى بايد طبق طرح مصوب مورد تأييد مسئول معدن شامل نقشه قرارگيرى چالها در جبهه کار , نوع مواد منفجره و چاشنى , عمق , شيب و مقدار مواد منفجره و طريقه خرجگذارى هر چال , شماره تأخير چاشنيها يا ترتيب انفجار چالها , طيقه بيست مدار در چاشنيهاى الکتريکى و ساير مشخصات مورد نياز براى آتشبارى و با نظارت مسئول ايمنى انجام گيرد
ماده 145- چاشنى گذارى فشنگها بايد فقط در محل آتشبارى بلافاصله قبل از خرجگذارى صورت گيرد
ماده 146- در نزديکى جبهه کار بايد محل مطمئنى که در معرض ريزش سنگ نباشد براى چاشنى گذارى انتخاب شود
ماده 147- آتشبـار مجاز است فقط تعداد چالى را که مى تواند در يک مرحله منفجر نمايد و يا ماشين آتش کن توانائى انفجار آن رادارد خرجگذارى نمايد
ماده 148- قبل از خرجگذارى و تا لحظه انفجار تا 30 مترى محل آتشبارى نبايد هواى فشرده آزادانه جريان داشته باشد
ماده 149- چنانچه دو جبهه کار به فاصله کمتر از 10 متر از يکديگر قرار گرفته باشند آتشبارى هم زمان آن دو جبهه ممنوع است
ماده 150- آتشبار بايد قبل از خرجگذارى چال را کاملاً تميز نمايد و از آزاد بودن چال براى فشنگ گذارى مطمئن شود
ماده 151- سنبـه مورد استفاده براى خرجگذارى بايد چوبى , مقاوم و کاملاً راست و صاف باشد بکار بردن سنبه هاى فلزى ممنوع است
ماده 152- اتصال چاشنى به فتيله اطمينان بايد منحصراً توسط انبردست مخصوص انجام گيرد
ماده 153- طول فتيله اطمينان بايد به اندازه اى باشد که آتشبار بتواند پس از آتش کردن , خود را به محل امنى برساند و در هر صورت طول اين فتيله نبايد از يک متر کمتر و مقدارى از فتيله که از چال بيرون مى ماند از 20 سانتيمتر کمتر باشد
ماده 154- در آتشبارى با فتيله اطمينان , انفجار بيش از 10 چال در يک نوبت ممنوع است
ماده 155- آتشبار بايد طرف ديگر فتيله اطمينان را که به چاشنى متصل مى شود , بصورت عمودى و طرفى را که براى آتش کردن در نظر گرفته مى شود , بصورت مورب قطع کند
ماده 151- سنبـه مورد استفاده براى خرجگذارى بايد چوبى , مقاوم و کاملاً راست و صاف باشد بکار بردن سنبه هاى فلزى ممنوع است
ماده 152- اتصال چاشنى به فتيله اطمينان بايد منحصراً توسط انبردست مخصوص انجام گيرد
ماده 153- طول فتيله اطمينان بايد به اندازه اى باشد که آتشبار بتواند پس از آتش کردن , خود را به محل امنى برساند و در هر صورت طول اين فتيله نبايد از يک متر کمتر و مقدارى از فتيله که از چال بيرون مى ماند از 20 سانتيمتر کمتر باشد
ماده 154- در آتشبارى با فتيله اطمينان , انفجار بيش از 10 چال در يک نوبت ممنوع است
ماده 155- آتشبار بايد طرف ديگر فتيله اطمينان را که به چاشنى متصل مى شود , بصورت عمودى و طرفى را که براى آتش کردن در نظر گرفته مى شود , بصورت مورب قطع کند
ماده 156- در آتشبارى با چاشنى مى بايست چاشنى ابتدا در فشنگ ماده منفجره و سپس در داخل چال قرار داده شود . در هر حال بايد حداقل يک فشنگ فعال خرجگذارى شود
ماده 157- خالى کردن چال خرجگذارى شده به هر علت ممنوع است
ماده 158- در آتشبارى با چاشنى معمولى در چالهاى با قطر وطول کم بايد دقت شود فشنگها کاملاً به هم بچسبد و فضاى خالى بين آنها باقى نماند . در چاههاى عميق معادن روباز خرجگذارى را مى توان با استفاده از فتيله انفجارى يا چاشنى اضافى به طور منقطع انجام داد
ماده 159- فشنگ چاشنيدار بايد به آرامى و بدون وارد کردن هرگونه فشار در داخل چال قرار داده شود
ماده 160- اتصال چاشنى مى بايست با رعايت فاصله لازم از فشنگ انجام گردد و سپس چشنى در داخل فشنگ ماده منفجره قرار گيرد
ماده 161- در کليه چالهايى که در يک نوبت آتشبارى مى شوند بايد از يک نوع چاشنى الکتريکى (ساخت يک کارخانه) استفاده شود
ماده 157- خالى کردن چال خرجگذارى شده به هر علت ممنوع است
ماده 158- در آتشبارى با چاشنى معمولى در چالهاى با قطر وطول کم بايد دقت شود فشنگها کاملاً به هم بچسبد و فضاى خالى بين آنها باقى نماند . در چاههاى عميق معادن روباز خرجگذارى را مى توان با استفاده از فتيله انفجارى يا چاشنى اضافى به طور منقطع انجام داد
ماده 159- فشنگ چاشنيدار بايد به آرامى و بدون وارد کردن هرگونه فشار در داخل چال قرار داده شود
ماده 160- اتصال چاشنى مى بايست با رعايت فاصله لازم از فشنگ انجام گردد و سپس چشنى در داخل فشنگ ماده منفجره قرار گيرد
ماده 161- در کليه چالهايى که در يک نوبت آتشبارى مى شوند بايد از يک نوع چاشنى الکتريکى (ساخت يک کارخانه) استفاده شود
ماده 162- قبل از اتصال کابل هدايت برق به دستگاه آتش کن , مدار انفجار را بايد توسط اهم متر آزمايش نموده و پس از حصول اطمينان از صحت مدار , سيمهاى اصلى هدايت برق را به دستگاه متصل کرد
ماده 163- اتصال کابل هدايت برق به سيم چاشنيها و همچنين به دستگاه آتش کن منحصراً ً توسط آتشبار و پس از اتمام خرجگذارى و آزمايش مدار و دور شدن کمک آتشباران از جبهه کار انجام گيرد
ماده 164- پس از خرجگذارى بايد چالها را به طول معين و با موادى که طبق طرح تعيين شده است مسدود نمود
ماده 165- زمان و محل عمليات آتشبارى بايد با اطلاع مسئول معدن و مسئول ايمنى باشد
ماده 166- آتشبار موظف است اقدامات زير را هنگام عمليات آتشبارى بعمل آورد:
ماده 163- اتصال کابل هدايت برق به سيم چاشنيها و همچنين به دستگاه آتش کن منحصراً ً توسط آتشبار و پس از اتمام خرجگذارى و آزمايش مدار و دور شدن کمک آتشباران از جبهه کار انجام گيرد
ماده 164- پس از خرجگذارى بايد چالها را به طول معين و با موادى که طبق طرح تعيين شده است مسدود نمود
ماده 165- زمان و محل عمليات آتشبارى بايد با اطلاع مسئول معدن و مسئول ايمنى باشد
ماده 166- آتشبار موظف است اقدامات زير را هنگام عمليات آتشبارى بعمل آورد:
الف - از برقرارى تهويه در جبهه کارهاى زير زمينى اطمينان حاصل نمايد .
ب - گل يا مواد مسدود کننده چالها را به اندازه کافى در اختيار داشته باشد
پ - دستگاه آتش کن برقى را قبل از هر نوبت عمليات آتشبارى آزمايش و نتيجه را در دفتر مخصوص ثبت نمايد
ت - قبل از آتشبارى از ورود اشخاص به محل عمليات جلوگيرى نمايد . در معادن زيرزمينى حداقل فاصله اشخاص تا محل عمليات 80 متر مى باشد
ث - چند دقيقه قبل از انفجار با صداى بلند يا هر وسيله مطمئن ديگر شروع انفجار را به سايرين خبر دهد . همچنين قبل از انفجار با همان وسيله خاتمه عملات را اعلام نمايد
ج - بعد از همه محل کار را ترک کند
ب - گل يا مواد مسدود کننده چالها را به اندازه کافى در اختيار داشته باشد
پ - دستگاه آتش کن برقى را قبل از هر نوبت عمليات آتشبارى آزمايش و نتيجه را در دفتر مخصوص ثبت نمايد
ت - قبل از آتشبارى از ورود اشخاص به محل عمليات جلوگيرى نمايد . در معادن زيرزمينى حداقل فاصله اشخاص تا محل عمليات 80 متر مى باشد
ث - چند دقيقه قبل از انفجار با صداى بلند يا هر وسيله مطمئن ديگر شروع انفجار را به سايرين خبر دهد . همچنين قبل از انفجار با همان وسيله خاتمه عملات را اعلام نمايد
ج - بعد از همه محل کار را ترک کند
ماده 167- در صورتيکه آتشبار جهت حفاظت از پناهگاه خاصى استفاده مى کند , فاصله پناهگاه تا محل آتشبارى بايد حداقل 80 متر باشد در معادن زيرزمينى در صورت نبودن پناهگاه فاصله آتشبار از محل آتشبارى در تونلهاى مستقيم بايد حداقل 200 متر باشد
ماده 168- آتشبار بايد پس از حصول اطمينان از انفجار کليه چالها و سپرى شدن مدت کافى (حداقل 15 دقيقه) به اتفاق استاد کار محل را بازديد و در صورتيکه خطرى از نظر گازهاى سمى و مضر موجود نبوده و کارگاه را ايمن تشخيص دهد اجازه ادامه کار بدهد
ماده 169- در آتشبارى با تأخير انفجار در چالها , آتشبار بايد تعداد انفجار ها را بادقت شمارش نمايد . چنانچه متوجه شود که چالى آتش نگرفته است , در آتشبارى با فتيله اطمينان پس از نيم ساعت و در آتشبارى با چاشنى الکتريکى پس از 15 دقيقه اقدامات لازم براى از بين بردن خطر چال آتش نگرفته را آغاز نمايد
ماده 170- براى از بين بردن خطرات ناشى از چال آتش نگرفته بايد به ترتيب زير عمل شود:
الف- از نقطه اى به فاصله حداقل 40 سانتيمتر از دهانه چال آتش نگرفته و به موازات آن چال جديدى حفر و پس از خرجگذارى آن را آتش نمود
ب- بارگيرى سنگهايى که در انفجار اخير فروريخته مى شود بايد با حضور استاد کار انجام گيرد تا در صورتى که فشنگهاى منفجر نشده اى باقى مانده به جايگاه موقت نگهدارى مواد تحويل گردد
ماده 168- آتشبار بايد پس از حصول اطمينان از انفجار کليه چالها و سپرى شدن مدت کافى (حداقل 15 دقيقه) به اتفاق استاد کار محل را بازديد و در صورتيکه خطرى از نظر گازهاى سمى و مضر موجود نبوده و کارگاه را ايمن تشخيص دهد اجازه ادامه کار بدهد
ماده 169- در آتشبارى با تأخير انفجار در چالها , آتشبار بايد تعداد انفجار ها را بادقت شمارش نمايد . چنانچه متوجه شود که چالى آتش نگرفته است , در آتشبارى با فتيله اطمينان پس از نيم ساعت و در آتشبارى با چاشنى الکتريکى پس از 15 دقيقه اقدامات لازم براى از بين بردن خطر چال آتش نگرفته را آغاز نمايد
ماده 170- براى از بين بردن خطرات ناشى از چال آتش نگرفته بايد به ترتيب زير عمل شود:
الف- از نقطه اى به فاصله حداقل 40 سانتيمتر از دهانه چال آتش نگرفته و به موازات آن چال جديدى حفر و پس از خرجگذارى آن را آتش نمود
ب- بارگيرى سنگهايى که در انفجار اخير فروريخته مى شود بايد با حضور استاد کار انجام گيرد تا در صورتى که فشنگهاى منفجر نشده اى باقى مانده به جايگاه موقت نگهدارى مواد تحويل گردد
ت- تا خاتمه کليه عمليات فوق , ورود ساير افرادى که در اين مورد وظيفه اى تدارند ممنوع است
ماده 171- آتشبار نبايد چالهاى خرجگذارى شده را رها نموده و قبل از آتشبارى آنها به کار ديگرى مشغول شود
ماده 172- کليه چالها ى خرجگذارى شده بايد در يک نوبت منفجر شود
ماده 173- حفر چال جديد در ته چال قبلى ممنوع است .استاد کار موظف است اين قبيل چالها را با قطعه چوبى مسدود نمايد
ماده 174- چنانچه هنگاه لق گيرى و خاک بردارى به وجود چال منفجر نشده پى برده شد و يا احتمال چال منفجر نشده وجود داشته باشد بايد بلافاصله کار متوقف و کليه افراد محل را ترک نموده و مرتب به اطلاع مسئولين رسانده شود
ماده 175- اقدام لازم براى از بين بردن چال منفجر نشده منحصراً با نظارت آتشبار انجام شود
ماده 176- چنانچه آتشبار نتواند براى از بين بردن چال منفجر نشده اقدام کند لازم است بلافاصله مسئول معدن يا مسئول ايمنى معدن را در جريان امر قرار دهد
ماده 177- اگر به عللى يک يا چند فشنگ چاشنى گذارى شده مورد استفاده قرار نگيرد , آتشبار موظف است بلافاصله و قبل از آتش کردن چالها , چاشنى اين فشنگها را خارج کرده و آنها را به جايگاه موقت نگهدارى مواد منتقل نمايد
ماده 178- در حال چاشنى گذارى در چالها اگر احتمال رعد و برق وجود داشت بايد کار را تا قطع کامل رعد و برق تعطيل کرد
ماده 179- در زمان اتصال چاشنيها به همديگر تا شعاع 30 مترى از محل نبايد از راديو , وسايل ترانزيستورى و کليه وسايل پخش امواج الکتريکى استفاده شود
ماده 180- براى منفجر کردن مواد ناريه به طريقه الکتريکى نبايد از سيمهاى بدون روپوش استفاده کرد . استفاده از برق شبکه معدن براى انفجار چاشنى ممنوع است
ماده 171- آتشبار نبايد چالهاى خرجگذارى شده را رها نموده و قبل از آتشبارى آنها به کار ديگرى مشغول شود
ماده 172- کليه چالها ى خرجگذارى شده بايد در يک نوبت منفجر شود
ماده 173- حفر چال جديد در ته چال قبلى ممنوع است .استاد کار موظف است اين قبيل چالها را با قطعه چوبى مسدود نمايد
ماده 174- چنانچه هنگاه لق گيرى و خاک بردارى به وجود چال منفجر نشده پى برده شد و يا احتمال چال منفجر نشده وجود داشته باشد بايد بلافاصله کار متوقف و کليه افراد محل را ترک نموده و مرتب به اطلاع مسئولين رسانده شود
ماده 175- اقدام لازم براى از بين بردن چال منفجر نشده منحصراً با نظارت آتشبار انجام شود
ماده 176- چنانچه آتشبار نتواند براى از بين بردن چال منفجر نشده اقدام کند لازم است بلافاصله مسئول معدن يا مسئول ايمنى معدن را در جريان امر قرار دهد
ماده 177- اگر به عللى يک يا چند فشنگ چاشنى گذارى شده مورد استفاده قرار نگيرد , آتشبار موظف است بلافاصله و قبل از آتش کردن چالها , چاشنى اين فشنگها را خارج کرده و آنها را به جايگاه موقت نگهدارى مواد منتقل نمايد
ماده 178- در حال چاشنى گذارى در چالها اگر احتمال رعد و برق وجود داشت بايد کار را تا قطع کامل رعد و برق تعطيل کرد
ماده 179- در زمان اتصال چاشنيها به همديگر تا شعاع 30 مترى از محل نبايد از راديو , وسايل ترانزيستورى و کليه وسايل پخش امواج الکتريکى استفاده شود
ماده 180- براى منفجر کردن مواد ناريه به طريقه الکتريکى نبايد از سيمهاى بدون روپوش استفاده کرد . استفاده از برق شبکه معدن براى انفجار چاشنى ممنوع است
ث- مقررات ويژه معان ذغال سنگ
ماده 181- استفاده از فتيله معمولى و فتيله انفجارى در معادنى که در آنها گاز ذغال يا گرد ذغال سنگ وجود دارد ممنوع است و آتشبارى فقط بايد با چاشنى ايمن صورت گيرد . همچنين در اين معادن استفاده از چاشنى تأخيرى معمولى در کارگاههاى استخراج ممنوع است
ماده 182- در معـادن داراى گاز ذغـال يا گرد ذغال سنگ منحصراً بايد از دستگاههاى آتش کن مخصوص اين معادن استفاده شود
ماده 183- در موارد زير آتش کردن چال ممنوع است:
الف - وقتى که غلظت گاز ذغال در محل انفجار از يک درصد بيشتر باشد .
ب - موقعى که خطر سرايت انفجار به محلهاى متروکه و حفريات و شکستگيهايى که در آنها گاز ذغال جمع شده موجود باشد
ب - موقعى که خطر سرايت انفجار به محلهاى متروکه و حفريات و شکستگيهايى که در آنها گاز ذغال جمع شده موجود باشد
ماده 184- کابل هدايت برق براى آتش بارى بايد داراى روپوش عايق باشد .
ماده 185- در معدن داراى گاز ذغال منحصراً بايد از مواد منفجره مجاز (ضد گاز ذغال) براى آتشبارى در جبهه کارهاى ذغالدار استفاده شود
ماده 186- ميزان مصرف مواد منفجره براى هر چال نبايد از مقدارى که کارخانه سازنده تعيين کرده است تجاوز نمايد
ماده 187- در معادن داراى گرد ذغال سنگ قبل آتش کردن چالها بايد محوطه اطراف جبهه کار به اندازه کافى آب پاشى شود
ماده 188- قـبل از خرجگذارى آتشبار بايد هواى اطراف جبهه کار را تا شعاع 30 مترى آزمايش نمايد تا در صورتيکه عيار گاز از يک درصد تجاوز کند از خرجگذارى خوددارى نموده و مرتب را به مسئول ايمنى معدن اطلاع دهد
ماده 189- چالها بايد پس از خرجگذارى بامواد غير سوختى و غير سيليسى مسدود شوند
ماده 190- استفاده از مواد منفجره فقط بايد بصورت فشنگ باشد
ماده 185- در معدن داراى گاز ذغال منحصراً بايد از مواد منفجره مجاز (ضد گاز ذغال) براى آتشبارى در جبهه کارهاى ذغالدار استفاده شود
ماده 186- ميزان مصرف مواد منفجره براى هر چال نبايد از مقدارى که کارخانه سازنده تعيين کرده است تجاوز نمايد
ماده 187- در معادن داراى گرد ذغال سنگ قبل آتش کردن چالها بايد محوطه اطراف جبهه کار به اندازه کافى آب پاشى شود
ماده 188- قـبل از خرجگذارى آتشبار بايد هواى اطراف جبهه کار را تا شعاع 30 مترى آزمايش نمايد تا در صورتيکه عيار گاز از يک درصد تجاوز کند از خرجگذارى خوددارى نموده و مرتب را به مسئول ايمنى معدن اطلاع دهد
ماده 189- چالها بايد پس از خرجگذارى بامواد غير سوختى و غير سيليسى مسدود شوند
ماده 190- استفاده از مواد منفجره فقط بايد بصورت فشنگ باشد
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
آمار
وب سایت: